c l i c k m e / l i c k me / t r i c k m e



ten blog to zapiski z pracy / 2008 -2010/ nad projektem 'TY i JA'. Próba zapytania o tożsamość, o bieguny tożsamości. Głównymi elementami instalacji są układy liter z słów 'ty' 'ja', ich kontekst językowy oraz związek semantyczny, a zarazem ich wizualna kompozycja i zabawa nią, nadająca im nowe znaczenie. Chciałam zapytać o przestrzeń pomiędzy słowem „ja” a jego desygnatem, pomiędzy słowem „ty” a jego desygnatem. Zapytać o przenikanie się przestrzeni „ja” i „ty”. A może zamykanie się tych przestrzeni, wzajemne zacieranie się. Uzupełnianie. Pytając o tożsamość używam liter, mając świadomość, że pismo – najznamienitsze z wynalazków człowieka - od wieków służy przekazywaniu myśli, przez co posiada pewien element „bycia”, bytu. .. jaki byt konotuje słowo „ja”? Jaki byt konotuje słowo „ty”? Jak mieszają się te pojęcia w zabawie w wizualną wypowiedź, kto jest nadawcą a kto odbiorcą?

+ + +

4.15.2009

inspire -Maurizi Savini

Maurizi Savini 'skazani na nicość'.

"rzeźby tatusia, oświetlone ogniem z kominka, poruszały się wolno dookoła nas, te jego smutne, białe kobiety, stawiające ostrożny krok i wszędzie gotowe do ucieczki. Wiedziały o niebezpieczeństwie, które jest wszędzie, ale nic nie mogło ich uratować, dopóki nie zostały wykute w marmurze i umieszczone w muzeum. Tam jest się bezpiecznym. W muzeum albo w czyichś objęciach, albo na drzewie. Może też pod kołdrą. Ale najlepiej jest chyba siedzieć na wysokim drzewie, o ile nie jest się jeszcze w brzuchu swojej mamy."
Tove Janson 'Córka rzeźbiarza'.
posted by mol and more

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)